Beelden op de Brink en begraafplaats
Het HeArtpool sokkelproject heeft een nieuwe prominente plaats gekregen en daarom heet het hier "Op de Brink". Zes kunstenaars hebben beelden geplaatst.
Daarnaast exposeert een kunstenaar zijn/haar werk op de Oude Algemene Begraafplaats aan de Bornsestraat 29.
Te zien vanaf 26 mei 2024.
1. Jaap Kater, "Nachtvlucht"
In het werk wat hij doorgaans maakt figureren verhalende apparaten. In deze serie past ook dit beeld met de titel "Nachtvlucht".
Zij vliegen ongehinderd over onze obstakels.
https://www.jaapkater.nl/
2. Riet Amsing, "zonder titel" Materiaal: Belgisch hardsteen
3. Huub Mikx, "Kubus in drie delen"
Dit is een model voor een JOP, jongeren ontmoetings plek.
Maar dan uitgevoerd in vlakken van 200x200 cm
4. Guus Schildkamp, "De toekomst laat wel op zich wachten" Materiaal: staal
Om te voorkomen dat we onze levensstijl te veel moeten aanpassen, hebben we manieren gevonden om te doen alsof we toch goed bezig zijn. Dit werk laat een deel van die trucjes zien.
Gelukkig laat de toekomst nog wel even op zich wachten.
Introspectie gaat over het verkennen van je eigen gedachten. Over de nieuwsgierigheid naar de diepte van onze binnenwereld en het besef dat er vaak meer verbeelding en mogelijkheden in ons schuilen dan we ons voorstellen.
https://elinemelissen.com/
6. Jonathan Doorduin, "Sale" Materiaal: Hout, staal en lak
Is kopen in de uitverkoop een teken van slimme consumptie of van onverzadigbare overconsumptie? De pijl symboliseert met de continue verandering van richting onze voortdurende zoektocht naar meer. ‘Sale’ is overal. Maar je zou kunnen stellen dat het daarmee betekenisloos is geworden. Het werk daagt uit tot introspectie over ons consumptiegedrag.
https://jonathandoorduin.com/
Op de Oude Algemene Begraafplaats, Bornsestraat 29:
1. Luna Cordaro, "Een Plek van Zorg en Zorgeloosheid" 2024
Materiaal: Geblazen glas, gips, olieverf en resin
Al sinds ik een klein meisje was, is mijn grootste droom een huis.
Dit kwam doordat bij de scheiding van mijn ouders wij een poos dakloos waren.
Er was weinig hulp en al helemaal geen woningen voor ons jonge gezin. Dit maakte een gigantische indruk op mij en sindsdien ben ik geobsedeerd door het huis.
Daarom raakt het mij erg dat zelfs nu ik opgegroeid ben en op mezelf kan wonen, er nog steeds een woningcrisis is die eigenlijk alleen maar erger is geworden.
En toch is dat de realiteit die veel mensen nu in Nederland beleven.
Het huis is de basis van het leven. Je brengt er de meeste tijd in door. Het is een plek van zorg en zorgeloosheid.
Een thuis is immers een mensenrecht. Het is je rustplek en bescherming tegen de grote boze wereld, net als deze prachtige plek in het hart van de stad.
Hier op deze serene plek staat de tijd stil. Bewaard in de aarde bevindt zich onze laatste woonplaats.
Als monument pronken de grafstenen als daken in het open veld.
Het bewaart en vereeuwigt het leven in een fysieke vorm, net als onze woningen dat doen.